Over Randolph

In 1987 ontmoette Randolph de Nederlandse Advaita Vedanta leermeester  Alexander Smit, een directe leerling van Sri Nisargadatta Maharaj. Na drie jaar intensief contact realiseerde hij op 31-jarige leeftijd wie hij is en altijd geweest was. Met  de ontdekking van zijn Ware Natuur eindigde zijn zoektocht en begon zijn ‘realisatietocht’. In de jaren die volgden  werd  hij door alle  klassieke valkuilen van  de mind geloodst. Dit was, zoals  hij zelf omschrijft,  “een  zeven  jaar  lang durend proces waarin op  organische wijze iedere  aandachtsvorm  werd opgenomen in het Hart, om uiteindelijk daarin volledig en definitief verloren te raken en als het Stralende te herrijzen”. Via de realisaties van eenheid en het Absolute openbaarde zich uiteindelijk de Bevrijding. Deze uiteindelijke Bevrijding is iets heel anders dan eenheid of verlichting; toestanden die vaak als het spirituele eindstation worden gezien. Daarom eindigt Randolph zijn satsangs met Charaiveti, Charaiveti, en Gate Gate... Beide betekenen:  ‘Ga verder, ga voorbij, land nergens, trek geen conclusies’. Expandeer de Oneindigheid in....

 

Randolph geeft de essentie van twee tradities door. Van Selvarajan Yesudian - een leerling van Vivekananda en Sri  Ramana Maharshi en één van de eerste yogi’s die in de jaren  vijftig  naar  Europa kwam - ontving hij op jonge leeftijd de Hart-transmissie.  Via  Alexander Smit, van de  Navnath  Sampradaya, ontwaakte  zijn directheid.

Het spontaan samenvallen van deze twee tradities is een bijzondere combinatie die de teachings zowel ongelofelijk direct, stil, mysterieus, intens, als puur en liefdevol maken. Randolph noemt zijn doorgave het directe pad, o.a. omdat alle traditionele ‘toeters en bellen’ en omgang- en vereringsvormen zijn weggelaten. Onomwonden, word je in alle eenvoud en onmiddellijk naar Bron geleid.... Zodoende zijn de satsangs van Randolph vrij van indirecte spirituele en religieuze dogma’s, vrij van enig geloofssysteem of leer, en tegelijkertijd ook nergens in conflict mee…